MassRobotics udostępnia pierwszy na świecie standard interoperacyjności autonomicznych robotów mobilnych typu open source
Pompy pożarnicze są kluczowymi i niezbędnymi elementami wielu wodnych systemów przeciwpożarowych, takich jak tryskacze, piony, woda spieniona, zraszacze wodne i mgła wodna, i nadają się do szerokiego zakresu zastosowań komercyjnych i przemysłowych. Jeżeli na podstawie analizy hydraulicznej lub z innych powodów zostanie to uznane za konieczne, instalacja pompy pożarniczej zapewnia przepływ wody i ciśnienie wymagane przez system przeciwpożarowy. Bez odpowiednio zaprojektowanej i zainstalowanej pompy pożarniczej nie można oczekiwać, że system przeciwpożarowy osiągnie swoje cele.
W tym artykule opisano niektóre kluczowe zmiany w wydaniu z 2013 r. normy NFPA 20 dotyczącej instalacji stacjonarnych pomp do celów ochrony przeciwpożarowej, wydanej latem 2012 r. Wymagania dotyczące instalacji pomp i pomp pożarniczych oraz rola NFPA w ich ustalaniu wymagania.
Ogółem podczas konferencji raportów technicznych NFPA 2012 w Las Vegas do NFPA 20 wpłynęło 264 propozycje poprawek, 135 oficjalnych komentarzy uzupełniających i 2 udane działania na miejscu.
Pompy pożarnicze, niezależnie od tego, czy są to pompy odśrodkowe, czy pompy wyporowe, są szczegółowo wymienione, a normy zostały zmienione, aby było jasne, że do gaszenia pożarów można używać wyłącznie pomp pożarniczych. Poprzednia edycja dotyczyła „innych pomp”, których cechy konstrukcyjne odbiegały od określonych w normie i umożliwiały montaż innych pomp w lokalizacjach wskazanych w laboratorium badawczym. Ponieważ jednak wszystkie pompy elektryczne są klasyfikowane jako urządzenia elektryczne, niektórzy interpretują ten przepis jako zezwalający na używanie dowolnej pompy elektrycznej jako pompy pożarniczej. Nie było to zamierzone i zmieniono język, aby lepiej wyjaśnić tę kwestię.
Aby ułatwić przegląd i zatwierdzenie przez właściwy organ (AHJ) i inne zainteresowane strony zaangażowane w instalację pomp pożarniczych, dodano nowe przepisy dotyczące szczegółów projektowych i rysunków. Norma będzie teraz wymagać, aby powiązane plany były rysowane na rysunku o jednolitym rozmiarze, zgodnie z określoną skalą. Ponadto plan zawiera teraz szczegółowe informacje na temat różnych cech całej instalacji, takie jak szczegóły dotyczące produkcji pompy, modelu i rozmiaru, zaopatrzenia w wodę, rurociągów ssawnych, napędów pomp, sterowników i pomp utrzymujących ciśnienie.
Jeżeli do ustalenia, czy dopływ wody do pompy pożarniczej jest wystarczający, stosuje się test przepływu wody, obecnie norma NFPA 20 wymaga, aby test został zakończony nie później niż 12 miesięcy przed przedłożeniem planu pracy, chyba że AHJ zezwoli na inaczej. Niektórzy obawiają się, że w niektórych przypadkach stare dane z testów, które nie odzwierciedlają dokładnie aktualnego stanu zaopatrzenia w wodę, są wykorzystywane jako podstawa projektowania przy doborze pomp pożarniczych. W takim przypadku, gdy dopływ wody jest faktycznie niższy niż ilość wskazana przez stare dane z badań, próba odbiorcza może wykazać, że ciśnienie tłoczenia pompy jest niższe od wartości obliczonej i niewystarczające do zaspokojenia potrzeb całego systemu . Ocena i testowanie zaopatrzenia w wodę są złożone, wymagają zrozumienia układu i działania systemu wodnego i mogą być wykonane wyłącznie przez kompetentny personel.
Pompownie i niezależne pompownie, w których znajdują się urządzenia pomp pożarowych, wymagają szczególnej ochrony, zgodnie z NFPA 20 w formie tabeli. Jeden z wpisów w odpowiedniej tabeli odnosi się do pompowni i pijalni, które nie są zraszane wodą. Niektórzy czytelnicy NFPA 20 błędnie zinterpretowali tytuł, co oznacza, że NFPA 20 pozwala na pominięcie tryskaczy w takich przestrzeniach w budynkach, które wymagają lub rozważają zastosowanie instalacji tryskaczowych. Dodano język konsultacji w celu wyjaśnienia, że celem nagłówka „Nieposypana” w tabeli jest określenie typu ochrony przeciwpożarowej pompy pożarniczej w budynku niespryskanym – to znaczy pompownia musi być oddzielona od innych budynków, a budynek jest zbudowane w 2 godziny, albo pijalnia wymaga pewnej odległości Budynek obsługiwany przez pijalnię ma co najmniej 15 metrów wysokości. Celem tej pozycji nie jest zapewnienie wyjątku w przypadku pominięcia tryskaczy w pompowni pożarowej budynku, który jest całkowicie wyposażony w instalację tryskaczową.
NFPA 20 zapewnia ochronę sprzętu pompy pożarniczej i osób potrzebujących dostępu do sprzętu pompy pożarniczej w przypadku pożaru. Chociaż ustawa NFPA 20 nakłada na straż pożarną obowiązek wcześniejszego zaplanowania dostępu do pompowni pożarniczej, obecnie wymaga również wcześniejszego zaplanowania lokalizacji pompowni. Ponadto NFPA 20 wymaga, aby pijalnie, do których nie można uzyskać bezpośredniego dostępu z zewnątrz budynku, zapewniały zamknięte przejście prowadzące z zamkniętych schodów lub zewnętrznych drzwi wyjściowych do pijalni. Poprzednia wersja NFPA 20 wymagała, aby przejście miało klasę odporności ogniowej co najmniej 2 godziny.
Wersja z 2013 r. wymaga, aby przejście miało taką samą klasę odporności ogniowej jak pijalnia; oznacza to, że w całkowicie opryskanym budynku, łącznie z pijalnią, przejście wymaga jedynie 1 godziny odporności ogniowej. Stopień odporności ogniowej przejścia prowadzącego do pompowni nie musi przekraczać wymagań stawianych pompowni. Jeżeli pomieszczenie pompowni pożarniczej i przejście zostaną zbudowane jako oddzielny obszar bezpośredniego połączenia, przejście stanie się w zasadzie częścią pomieszczenia pompy pożarniczej i wystarczy podzielić pomieszczenie o tym samym poziomie odporności ogniowej co pompa pożarnicza. Należy pamiętać, że w przypadku budynków wysokościowych obowiązują dodatkowe warunki w tym zakresie.
Aby zminimalizować turbulencje na kołnierzu ssawnym, norma NFPA 20 określa nominalny rozmiar rury ssawnej w oparciu o wydajność pompy pożarniczej. Podane rozmiary rur opierają się na maksymalnym natężeniu przepływu wynoszącym 15 stóp na sekundę przy 150% wydajności znamionowej pompy. Użytkownicy NFPA 20 zauważą, że klauzula ta została usunięta ze standardowej treści i dodana do tabeli jako przypis. Niektórzy użytkownicy normy błędnie interpretują tę informację o prędkości jako warunek weryfikacji podczas testów odbiorczych pompy. Celem zamieszczenia tych informacji jest raczej dostarczenie wiedzy ogólnej na temat pochodzenia i rozwoju zalecanych wymiarów rury ssącej.
O ile nie zostaną spełnione określone warunki, norma NFPA 20 wymaga takiego ułożenia rurociągu ssawnego, aby zapewnić brak podciśnienia na kołnierzu ssawnym pompy. Odśrodkowa pompa pożarnicza nie nadaje się do podnoszenia lub ciągnięcia wody w kierunku kołnierza ssawnego. Wymaganie, aby ciśnienie ssania na kołnierzu ssawnym było nie mniejsze niż 0 psi, dotyczy instalacji składających się z pojedynczego zespołu pompowego oraz instalacji składających się z wielu zespołów pomp pożarowych przeznaczonych do wspólnej pracy. Poprawka do tego punktu wyjaśniła, że w przypadku instalacji z wieloma pompami przy ocenie warunków ciśnienia ssania uwzględnia się tylko te pompy, które są zaprojektowane do jednoczesnej pracy. Niektórzy użytkownicy NFPA 20 błędnie zrozumieli ten wymóg i uwzględniają pompy nadmiarowe lub takie, które działają tylko wtedy, gdy pompa główna jest zatrzymana. Nie taka jest intencja klauzuli.
Istniejący wyjątek od wymogu nadciśnienia na kołnierzu ssawnym dopuszcza w szczególności ciśnienie ssania na poziomie -3 psi. Wyjątek ten dotyczy przypadku, gdy pompa pożarnicza podczas pompowania ze zbiornika naziemnego pracuje na poziomie 150% przepływu znamionowego. Tekst załącznika dotyczący tego wyjątku został zmieniony, aby uwzględnić wszystkie typy odśrodkowych pomp pożarniczych, a nie tylko te poziome pompy pożarnicze. Inne poprawki do tekstu załącznika wskazują, że po upływie wymaganego czasu przepływu wody, jeżeli wysokość komory ssącej pompy jest równa lub niższa od poziomu wody w zbiorniku, dopuszczalny jest margines odczytu ciśnienia ssania wynoszący -3 psi. Poprzednia wersja dotyczy podniesienia podłogi pompowni i dna zbiornika. Zmieniony tekst lepiej zapewnia, że pomiędzy zbiornikiem wody a kołnierzem ssącym pompy pożarniczej nie będzie występowało żadne uniesienie ani napięcie. Jak obecnie podano w załączniku, gdy pompa pracuje z wydajnością 150%, a woda w zbiorniku jest na najniższym poziomie, margines ciśnienia ssania -3 psi uwzględnia straty tarcia w rurze ssawnej.
Niektóre urządzenia w rurociągu ssącym mogą powodować niepożądany poziom przepływu i turbulencje oraz utrudniać działanie i wydajność pompy. Obecnie norma NFPA 20 stanowi, że w promieniu 50 stóp od kołnierza ssawnego pompy na rurze ssącej nie można instalować żadnych zaworów, z wyjątkiem wymienionych zewnętrznych zaworów z trzpieniem i jarzmem (OS&Y). Klauzula ta została zmieniona w celu wyjaśnienia, że z wyjątkiem wymienionych zaworów OS&Y, w promieniu 50 stóp nie można instalować żadnych zaworów „sterujących”. Klauzula ta została następnie zmieniona, aby uwzględnić konkretnie urządzenia z przepływem zwrotnym. Zmiany te zapewniają większą spójność z innymi postanowieniami normy i wyjaśniają intencję wymagań, czyli ograniczenie stosowania wyłącznie przepustnic i umożliwienie montażu zasuw, zaworów zwrotnych i urządzeń powrotnych OS&Y na rurociągu ssawnym. Należy jednak pamiętać, że tylko w innych. Instalacja zaworów zwrotnych i urządzeń zwrotnych na rurociągu ssącym jest dozwolona wyłącznie pod warunkami wymaganymi przez normy lub AHJ. Jeżeli przed króćcem ssącym pompy pożarniczej wymagany jest zawór zwrotny lub urządzenie zapobiegające przepływowi zwrotnemu, NFPA wymaga, aby urządzenie znajdowało się w odległości co najmniej 10 średnic rury przed kołnierzem ssawnym pompy.
Złączki, takie jak kolanka, trójniki i złącza krzyżowe w rurze ssącej, spowodują niezrównoważony przepływ wody do pompy. Brak równowagi występuje, gdy armatura zmienia płaszczyznę przepływu w stosunku do płaszczyzny przepływu przez pompę pożarniczą. Ten niezrównoważony przepływ zmniejsza wydajność i żywotność pompy. NFPA 20 ogranicza lokalizację i rozmieszczenie takich złączek w rurociągu ssawnym. Takich złączek rurowych nie należy instalować w odległości mniejszej niż 10 średnic rury od kołnierza ssawnego. Obecny wyjątek od tej reguły pozwala, aby płaszczyzna środkowa kolanka była prostopadła do poziomo podzielonego wału pompy w dowolnym położeniu króćca ssawnego pompy. Taki układ kolanek nie stwarza szkodliwych warunków przepływu. W kolejnej wersji wyjątek ten został rozszerzony na koszulki.
Kiedy pompa pożarnicza zasysa wodę z dna zbiornika, norma NFPA 20 wymaga pewnych ustaleń dotyczących opróżniania zbiornika. Kiedy woda wypływa z wylotu zbiornika na wodę, często tworzą się wiry, wprowadzając powietrze do rury ssącej i zwiększając występowanie turbulencji. Podobne zjawisko występuje podczas spuszczania wody ze zlewu lub wanny. Jak wspomniano wcześniej, należy unikać turbulencji i niezrównoważonego przepływu do króćca ssawnego pompy.
Aby zapobiec temu zjawisku, NFPA 20 wymaga stosowania urządzeń zapobiegających powstawaniu prądów wirowych. Urządzenie to jest często błędnie określane jako płyta wirowa, ale terminologia w normie NFPA 20 została zmieniona, aby lepiej odpowiadała normie NFPA 22 (norma dotycząca prywatnych zbiorników na wodę przeciwpożarową) i aby wyjaśnić, że urządzenie to w rzeczywistości jest „płytą wirową”. płyta używana do zapobiegania tworzeniu się wirów. Ponadto do tekstu załącznika dodano odniesienie do normy stowarzyszenia Hydraulic Association „Pompa odśrodkowa, pompa rotacyjna i pompa tłokowa”, aby uzyskać więcej informacji na ten temat.
Od wydania z 2003 r. NFPA 20 umożliwia stosowanie przepustnic o niskim ssaniu, gdy AHJ wymaga nadciśnienia w przewodzie ssawnym. Celem tego typu zaworu jest zapewnienie, że ciśnienie w rurze ssącej nie spadnie do wcześniej określonego poziomu krytycznego ze względu na dostępne warunki zasilania wodą. Na przykład, gdy jako źródło wody dla systemu przeciwpożarowego wykorzystywana jest miejska magistrala wodociągowa, może ona nie dostarczać takiej ilości wody, jaką może przepompować pompa pożarnicza, zwłaszcza gdy pompa pracuje w warunkach bliskich przeciążeniu. Powstały spadek ciśnienia w magistrali miejskiej może prowadzić do niepożądanych warunków, takich jak zanieczyszczenie wód gruntowych lub przepływów zwrotnych, a w skrajnych przypadkach może spowodować zapadnięcie się magistrali.
Jeżeli AHJ wymaga zastosowania zaworu dławiącego o niskim ssaniu, norma NFPA 20 wymaga, aby taki zawór dławiący był zainstalowany na przewodzie tłocznym pomiędzy pompą a zaworem zwrotnym tłocznym. Przewód czujnikowy podłączony do rury ssącej kontroluje położenie przepustnicy. Gdy ciśnienie ssania spadnie do zadanego ciśnienia dławienia (zwykle 20 psi), zawór zaczyna się zamykać, ograniczając w ten sposób przepływ i utrzymując ciśnienie ssania na zadanym poziomie.
Kiedy woda przepływa przez przepustnicę, następuje utrata tarcia, co należy uwzględnić przy projektowaniu systemu. Straty tarcia związane z tymi urządzeniami mogą być znaczne. Na przykład przepłyń przez 8 cali. Urządzenie może powodować spadek ciśnienia do 7 psi. Chociaż aktualna wersja zawiera tekst doradczy dotyczący tej sytuacji, wersja z 2013 r. wymusi przy projektowaniu systemu przeciwpożarowego uwzględnienie strat tarcia przez przepustnicę niskiego ssania w pozycji całkowicie otwartej.
NFPA 20 wymaga monitorowania zaworu sterującego wylotu testowego w pozycji zamkniętej. Jak wspomniano wcześniej, przepis ten może być błędnie interpretowany jako oznaczający monitorowanie zaworów na wyjściach różnych połączeń węży podłączonych do kolektora testowego. Nie taki jest cel standardu. Wyraźnie określono, że zawór regulacyjny w rurociągu pomiędzy rurą tłoczną a kolektorem kontrolnym zaworu węża musi być nadzorowany w pozycji zamkniętej; zawór zewnętrzny na każdym wylocie kolektora testowego nie wymaga nadzoru.
Poprzednie przepisy, które wymagały odstępu nie mniejszego niż 1 cal wokół rur przechodzących przez ściany lub podłogi, uległy poważnym zmianom. Zakres przepisów ogranicza się do ścian, stropów i podłóg obudowy pompowni przeciwpożarowej. Rozwiązuje problem stosowania innych szczelin, tulejek rurowych i połączeń elastycznych oraz zapewnia lepsze zgodność z wymaganiami NFPA 13, normy instalacyjnej dla instalacji tryskaczowych.
Termin „ciśnieniowy zawór nadmiarowy” jest zwykle stosowany w odniesieniu do dużych zaworów, których wymiary są dostosowane do odprowadzania dużych ilości wody z króćca tłocznego pompy pożarniczej. Zastosowanie tego zaworu jest ograniczone do określonych zastosowań. Termin „ciśnieniowy zawór nadmiarowy w obiegu” odnosi się do małego ciśnieniowego zaworu nadmiarowego używanego do odprowadzania niewielkiej ilości wody do chłodzenia, gdy woda nie jest odprowadzana za pompą pożarniczą. Odśrodkowa pompa pożarnicza z silnikiem wysokoprężnym do chłodzenia silnika i chłodnicy wymaga cyrkulacyjnego zaworu bezpieczeństwa pomiędzy króćcem tłocznym pompy pożarniczej a zaworem zwrotnym tłoczenia. Wymagany jest dodatkowy zawór redukcyjny ciśnienia obiegowego za zaworem redukcyjnym, który powraca rurą do przyłącza ssawnego. Gdy pętla testowa licznika powraca rurociągiem do króćca ssącego pompy pożarniczej, wymagany jest również dodatkowy zawór bezpieczeństwa cyrkulacji.
Przepisy dotyczące ciśnieniowego zaworu nadmiarowego zostały przeformułowane, aby było jaśniejsze, że ciśnieniowy zawór nadmiarowy może być używany tylko wtedy, gdy następujące „nienormalne” warunki pracy pompy powodują, że elementy układu wytrzymują ciśnienie przekraczające ich wartości znamionowe: (1) Diesel napęd pompy silnika 110% Praca z prędkością znamionową, (2) elektryczny regulator ograniczający napięcie zmiennej prędkości pracuje w poprzek linii (prędkość znamionowa).
NFPA 20 umożliwia skierowanie wylotu ciśnieniowego zaworu bezpieczeństwa z powrotem do rury ssawnej przez rurę. Nowy przepis w wydaniu 2013 dotyczy pompy napędzanej silnikiem wysokoprężnym, która integruje chłodzenie wymiennikiem ciepła silnika. W tym układzie sygnał wysokiej temperatury wody chłodzącej wynoszącej 104 F z wlotu silnika dopływu wody do wymiennika ciepła zostanie przesłany do sterownika pompy pożarniczej. Jeżeli po odebraniu tego sygnału nie będzie skutecznego sygnału awaryjnego żądającego załączenia pompy pożarniczej, sterownik zatrzyma silnik.
Recyrkulacja wody odprowadzanej z pompy z powrotem do rury ssawnej pompy może powodować problemy, ponieważ woda obiegowa służy nie tylko do chłodzenia silnika, ale także do chłodzenia temperatury powietrza dolotowego do silnika. Chłodzenie temperatury powietrza dolotowego do silnika ma kluczowe znaczenie dla spełnienia wymagań amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska w zakresie emisji spalin. Zaobserwowano temperatury w zakresie 150 F. Chociaż przepływ wody może być wystarczający do odpowiedniego schłodzenia silnika w tak podwyższonych temperaturach, temperatura otworu wlotowego nie może zostać odpowiednio schłodzona i może spowodować pracę silnika poza zakresem zgodnym z EPA. Chociaż ciśnieniowy zawór nadmiarowy otwiera się tylko w warunkach nadciśnienia i należy również zainstalować zawór nadmiarowy ciśnienia obiegowego, aby pomóc w utrzymaniu temperatury wody, to dodatkowe zabezpieczenie zostało opracowane w celu zapewnienia zgodności z szerszymi problemami związanymi z pompami pożarniczymi.
W wydaniu z 2010 roku wprowadzono koncepcję tandemowych zespołów pompowo-pożarowych oraz opisano układ zespołów pompowo-pożarowych mający na celu ujednoliconą pracę, tj. pierwsza pompa bezpośrednio zasysa wodę z sieci wodociągowej, a każda kolejna pompa zasysa wodę z sieci wodociągowej. poprzednie źródło wody. Pompa. Ten typ jednostek szeregowych jest najczęściej stosowany w wieżowcach i innych dużych budynkach i konstrukcjach. W pierwszych dwóch cyklach rewizji, w tym w edycji z 2013 r., Komitet Techniczny Pomp Pożarniczych włożył wiele wysiłku w przegląd przepisów dotyczących rozmieszczenia tandemowych pomp pożarniczych.
Zasadniczą kwestią jest lokalizacja zespołu pompy pożarniczej. W ciągu ostatnich dwóch cykli sugerowano, aby wszystkie pompy tworzące układ szeregowego zespołu pomp pożarniczych zostały umieszczone w tym samym pomieszczeniu. W edycji 2013 zrobiono wyjątek, aby pod pewnymi warunkami zezwolić na lokalizację instalacji pomp pożarniczych w różnych pomieszczeniach. Chociaż język ten przeszedł recenzję Komitetu ds. Pomp Pożarniczych, powrócił on na Spotkaniu Technicznym Stowarzyszenia NFPA w czerwcu tego roku. Choć proponowane zmiany nie wejdą w życie, temat prawdopodobnie zostanie ponownie poruszony w kolejnym cyklu rewizji. Kontrowersje wokół trudności w nadzorowaniu pracy wielu zespołów pomp pożarniczych w sytuacjach awaryjnych, zapewnieniu właściwych funkcji testowych i zapewnieniu niezawodności całego systemu będą kontynuowane. Ponadto warto zauważyć, że chociaż ustawa NFPA 20 będzie nadal zezwalać na segmentację pionową pomp pożarniczych, w niektórych jurysdykcjach nie zezwala się na takie rozwiązanie.
Jeśli zainstalowana jest głowica testowa pompy pożarniczej, norma NFPA 20 wymaga, aby była ona zainstalowana na ścianie zewnętrznej lub w innym miejscu poza pompownią, aby umożliwić drenaż podczas testu. Układ zewnętrzny sprzyja odprowadzaniu wody do bezpiecznego miejsca i minimalizuje wpływ przypadkowego spuszczania wody na pompy pożarnicze, sterowniki, silniki, silniki wysokoprężne itp. Dodano nowy tekst załącznika w celu omówienia warunków, w jakich głowice testowe mogą należy uwzględnić w przypadku lokalizacji wewnątrz budynku. W przypadku konieczności uwzględnienia uszkodzeń spowodowanych kradzieżą lub wandalizmem, zawór węża głowicy testowej może znajdować się w budynku, ale poza pompownią pożarniczą. Jeżeli zgodnie z oceną AHJ, przepływ testowy można bezpiecznie skierować na zewnątrz budynku bez konieczności Nieodpowiednie ryzyko zachlapania wodą sprzętu pompy pożarniczej.
Norma NFPA 20 zezwala od pewnego czasu na stosowanie przepływomierzy jako sprzętu do badania przepływu wody. W momencie instalacji norma NFPA 25 dotycząca kontroli, testowania i konserwacji wodnych systemów przeciwpożarowych wymaga testowania i ponownej kalibracji przepływomierzy co trzy lata. Jednakże norma NFPA 20 nie zawiera przepisów ułatwiających kalibrację lub ponowną kalibrację przepływomierza. Wersja 2013 wymaga obecnie, aby w przypadku zainstalowania urządzenia dozującego w układzie pierścieniowym w celu sprawdzenia przepływu pompy pożarniczej wymagana była również alternatywna metoda pomiaru przepływu. Urządzenie rezerwowe powinno być umieszczone za przepływomierzem i połączone szeregowo z przepływomierzem oraz działać w zakresie przepływu wymaganym do testu pełnego przepływu pompy pożarniczej. Ponadto norma będzie teraz stwierdzać, że akceptowalną alternatywą dla pomiaru przepływu jest głowica testowa o odpowiednich rozmiarach. O ile nie przewidziano układu opisanego w powyższych nowych przepisach, kalibracja przepływomierza wymaga fizycznego usunięcia sprzętu i przetestowania w układzie, który może nie odzwierciedlać rzeczywistej instalacji pompy i rurociągu. Na dłuższą metę takie podejście może być kłopotliwe i kosztowne. Ponadto zmiany w układzie rurociągów i układzie testowym mogą nie odpowiadać rzeczywistej instalacji pompy, a wyniki ponownej kalibracji mogą zostać zakwestionowane.
Poprzednia wersja NFPA 20 wymagała zainstalowania wymienionej przepustnicy wskazującej lub zasuwy oraz zaworu spustowego lub opadania kuli do głowicy testowej w rurociągu, gdy głowica testowa znajduje się na zewnątrz pompy lub w pewnej odległości od pompy i tam grozi zamarznięciem. Przepisy zostały zmienione, aby we wszystkich przypadkach wymagać stosowania zaworów motylkowych lub zasuw oraz zaworów spustowych lub kropli kulowych. Jeśli nie ma zaworu, woda pod ciśnieniem dotrze do kolektora testowego, co jest niepokojące. Wodę można łatwo spuścić z instalacji przeciwpożarowej przez króciec testowy do celów innych niż gaśnicze. Kolejną kwestią jest bezpieczeństwo personelu przeprowadzającego test pompy. Połączenie pomiędzy wężem a głowicą testową jest bezpieczniejsze, a w głowicy testowej nie ma ciśnienia wody. Po zakończeniu testu kulisty zawór kroplowy uwalnia ciśnienie i wodę w rurociągu.
Obecnie norma NFPA 20 stanowi, że jeżeli wymagany jest izolator przepływu zwrotnego podłączony do pompy, należy zwrócić szczególną uwagę na wzrost strat ciśnienia spowodowany instalacją izolatora przepływu zwrotnego. Dlatego też, gdy pompa pożarnicza pracuje na 150% swojej wydajności znamionowej, norma NFPA 20 wymaga zarejestrowania w instalacji ciśnienia ssania wynoszącego co najmniej 0 psi. Wymóg ten można interpretować w ten sposób, że ciśnienie ssania jest rejestrowane na urządzeniu powrotnym, a nie na kołnierzu ssawnym pompy. W kolejnej wersji doprecyzowano odczyt ciśnienia na króćcu ssącym pompy pożarniczej.
Wymagania dotyczące ochrony przed trzęsieniami ziemi zostały wyjaśnione, aby wskazać, że mają one zastosowanie tylko w sytuacjach, w których lokalne przepisy wyraźnie wymagają ochrony systemów przeciwpożarowych przed szkodami spowodowanymi trzęsieniem ziemi. Ponadto usunięto dotychczasowe przepisy dotyczące montażu elementów pompy, tak aby wytrzymywały one ruchy boczne równe połowie ciężaru urządzenia. NFPA 20 wymaga obecnie, aby poziome obciążenia sejsmiczne opierały się na NFPA 13; SEI/ASCE7; lub akceptowane przez AHJ źródła lokalne, stanowe lub międzynarodowe.
Zmiany te są bardziej spójne z obecnymi metodami stosowanymi do ochrony budynków i powiązanych systemów mechanicznych przed siłami powodowanymi przez zdarzenia sejsmiczne. Koncepcja wykorzystania połowy ciężaru sprzętu nie jest rozważna we wszystkich sytuacjach. Użytkownicy NFPA 20 muszą mieć świadomość, że generowane obciążenia poziome będą się różnić w zależności od lokalizacji miejsca realizacji projektu. Chociaż NFPA 13 zapewnia uproszczoną metodę określania obciążenia, a SEI/ASCE7 zawiera bardziej wszechstronną metodę, NFPA 20 nie nakazuje stosowania tych norm odniesienia, ale pozwala AHJ na podjęcie ostatecznej decyzji.
Norma NFPA 20 definiuje pakowany zespół pompy pożarniczej jako zespół pompy pożarniczej, który jest montowany w zakładzie pakującym i dostarczany jako całość na miejsce instalacji. Komponenty, które muszą być wymienione w wstępnie zmontowanym opakowaniu, obejmują pompy, napędy, sterowniki i inne akcesoria określone przez pakującego. Akcesoria te montowane są na podstawie z obudową lub bez. Rozszerzono wymagania dotyczące elementów opakowań. Elementy zespołu pompowego zostaną zmontowane i zamocowane na stalowej konstrukcji ramowej. Spawacz montujący jednostkę opakowaniową powinien spełniać wymagania sekcji 9 Kodeksu kotłów i zbiorników ciśnieniowych ASME lub Amerykańskiego Towarzystwa Spawalniczego AWS D1.1. Cały zespół musi być dopuszczony do użytku przez pompę pożarniczą oraz zaprojektowany i zaprojektowany przez projektanta systemu zgodnie z instrukcjami zawartymi w NFPA 20. Na koniec wszystkie plany i arkusze danych należy przesłać do AHJ do przeglądu, wraz z opieczętowaną kopią zatwierdzone zgłoszenie należy zachować do celów archiwalnych.
Zmiany te wprowadzono, aby zapewnić lepszą kontrolę nad tym, kto jest odpowiedzialny za wyprodukowanie, zainstalowanie i eksploatację kompletnego zespołu pompowego zgodnie z oczekiwaniami. Chociaż producent pompy pożarniczej jest zwykle podmiotem wymaganym do rozwiązania wszelkich problemów z instalacją, producent pompy niekoniecznie jest stroną, która montuje zapakowane komponenty pompy pożarniczej.
W niektórych jurysdykcjach bezpośrednie połączenia między pompami pożarniczymi a źródłami wody, na przykład z miejskiej sieci wodociągowej, nie są dozwolone. W innych przypadkach miejskie lub inne źródła wody nie są w stanie zapewnić maksymalnego przepływu wymaganego przez system przeciwpożarowy lub warunki przepływu ulegają znacznym wahaniom. W obu przypadkach zastosowanie zbiornika interwencyjnego w celu przerwania lub rozłączenia podłączenia do źródła wody stanowi potencjalny wybór projektowy. Przerywany zbiornik wody to zbiornik wody zapewniający ssanie pompy pożarniczej, ale pojemność lub wielkość zbiornika wody jest mniejsza niż wymagana przez obsługiwany system przeciwpożarowy; oznacza to, że zbiornik wody nie może pomieścić wody wymaganej do działania całego systemu przeciwpożarowego.
Zbiornik odcinający stosowany jest najczęściej (1) jako zabezpieczenie przed przepływem zwrotnym pomiędzy źródłem zaopatrzenia w wodę a rurą ssącą pompy pożarniczej, (2) w celu wyeliminowania wahań ciśnienia źródła zaopatrzenia w wodę, (3) zapewnić stabilne i stosunkowo stałe ciśnienie ssania pompy pożarniczej i/lub (4) zapewnić magazynowanie wody w celu zwiększenia źródeł wody, które nie są w stanie zapewnić maksymalnego przepływu wymaganego przez system przeciwpożarowy.
Norma NFPA 20 wymaga, aby wielkość zbiornika na wodę była dostosowana tak, aby woda przechowywana w zbiorniku z funkcją automatycznego uzupełniania zapewniała maksymalny przepływ i czas trwania zapotrzebowania systemu. Przy pompie pożarniczej pracującej na 150% swojej wydajności znamionowej, pojemność zbiornika wody również musi wystarczyć na co najmniej 15 minut. Ponadto NFPA 20 zawiera przepisy dotyczące uzupełniania zbiornika paliwa i wymaga, aby mechanizm uzupełniania paliwa był wymieniony i przystosowany do automatycznego działania. Szczegółowe przepisy dotyczące napełniania, takie jak te dotyczące rurociągów do napełniania, rurociągów obejściowych, sygnałów poziomu cieczy itp., opierają się na całkowitym rozmiarze zbiornika. Jeżeli wielkość zbiornika jest taka, że jego pojemność jest mniejsza niż maksymalne wymagania systemowe wynoszące 30 minut, zastosowanie ma zbiór przepisów. Jeżeli zbiornik jest tak dobrany, aby jego pojemność mogła zaspokoić maksymalne zapotrzebowanie systemu przez co najmniej 30 minut, obowiązywać będą inne przepisy. Poprawiono i przeorganizowano akapit dotyczący zbiorników odcinających, aby wyjaśnić obowiązujące przepisy w oparciu o rozmiar zbiornika.
Ustawa NFPA zapewnia dodatkowe wytyczne ułatwiające straży pożarnej wcześniej zaplanowane działania mające na celu zlokalizowanie i wyposażenie pomp pożarowych w wieżowcach. Jak wskazano w tekście nowego załącznika, lokalizacja pijalni w wieżowcu wymaga należytego rozważenia. W przypadku pożaru do pompowni wysyłany jest zwykle personel w celu monitorowania lub kontrolowania pracy pompy.
Najskuteczniejszym sposobem zapewnienia ochrony tym ratownikom jest wejście do pijalni bezpośrednio z zewnątrz budynku. Jednak takie rozwiązanie nie zawsze jest wykonalne i praktyczne w przypadku wieżowców. W wielu przypadkach pijalnie w wieżowcach muszą być zlokalizowane na wielu piętrach nad lub pod ziemią.
Jeżeli pompownia nie jest sklasyfikowana, norma NFPA 20 wymaga chronionego przejścia pomiędzy schodami a pompownią. Poziom odporności ogniowej przejścia musi być taki sam, jak poziom odporności ogniowej wymagany dla klatki schodowej wyjściowej prowadzącej do pijalni. Wiele przepisów dotyczących bezpieczeństwa budowlanego i życia nie pozwala, aby pijalnia prowadziła bezpośrednio do zamkniętej klatki schodowej, ponieważ pijalnia nie jest pomieszczeniem normalnie zajmowanym. Jednakże przejście pomiędzy klatką schodową prowadzącą do pijalni a pompownią górną lub dolną powinno być możliwie najkrótsze i jak najmniej prowadzić do innych obszarów budynku. Zapewnia to lepszą ochronę ratowników wchodzących i wychodzących z pompowni w przypadku pożaru.
Lokalizacja i układ pompowni powinny również zapewniać bezpieczne oczyszczanie wody odprowadzanej z urządzeń pompujących (takich jak dławik) oraz zaworu upustowego i zaworu nadmiarowego.
W ramach Rozdziału 5 w edycji z 2013 roku wprowadzono koncepcję budynków superwysokich. Budynek wysokościowy definiuje się jako budynek, którego kondygnacja mieszkalna znajduje się 75 stóp nad najniższym poziomem dostępu dla pojazdów straży pożarnej. Poprzednie przepisy NFPA 20 w dużej mierze klasyfikowały takie budynki jako tę samą kategorię, niezależnie od tego, czy budynek ma wysokość 200 stóp, czy 2000 stóp. Jednakże niektóre budynki są tak wysokie, że sprzęt pompowy straży pożarnej nie jest w stanie pokonać związanych z tym strat wysokości i tarcia, aby spełnić wymagania dotyczące przepływu i ciśnienia systemu ochrony przeciwpożarowej na najwyższych piętrach. Chociaż poprzednia wersja NFPA 20 w niektórych przypadkach odnosiła się do konstrukcji lub obszarów przekraczających możliwości pompowania sprzętu straży pożarnej, wersja z 2013 r. zawiera bardziej szczegółowe wymagania dotyczące takich „bardzo wysokich budynków”. Czytelnicy powinni jednak mieć świadomość, że pewne regulacje dotyczące takich sytuacji znajdują się także w Rozdziale 9, który dotyczy zasilania instalacji elektrycznych pomp pożarowych.
W przypadku „bardzo wysokich budynków” instalacja pompy pożarniczej musi zapewniać dodatkową ochronę i redundancję, jak opisano poniżej. Zamiast wiązać nowe przepisy dotyczące bardzo wysokich budynków z konkretnymi wysokościami budynków, zaproponowano wymagania oparte na wydajności związane z reagowaniem na wydajność pompowania straży pożarnej. Straż pożarna kupuje inny sprzęt o różnej wydajności pompowania, dlatego standard oparty wyłącznie na maksymalnej wysokości budynku jest dość ograniczony. Zespół projektowy musi teraz szczegółowo potwierdzić możliwości pompowania straży pożarnej w odpowiedzi na każdy projekt. Dla bardzo wysokich budynków dodano także dodatkowe przepisy dotyczące zbędnych zbiorników na wodę i pomp przeciwpożarowych.
Jeśli głównym źródłem zaopatrzenia w wodę jest zbiornik na wodę, wymagane są dwa lub więcej zbiorników na wodę. Jeżeli każdą komorę można wykorzystać jako oddzielny zbiornik na wodę, dopuszcza się pojedynczy zbiornik na wodę, który można podzielić na dwie komory. Całkowita objętość wszystkich zbiorników lub przedziałów magazynowych musi być wystarczająca, aby spełnić wszystkie wymagania przeciwpożarowe odpowiedniego systemu. Rozmiar każdego pojedynczego zbiornika lub przedziału musi zapewniać możliwość magazynowania co najmniej 50% wymagań w zakresie ochrony przeciwpożarowej, gdy którykolwiek z przedziałów lub zbiorników jest wyłączony z użytku. Należy pamiętać, że niniejsze rozporządzenie nie wymaga, aby każdy indywidualny zbiornik paliwa lub komora spełniał wymagania całego systemu. Jednakże każdy zbiornik paliwa i/lub komora zbiornika paliwa musi być wyposażona w automatyczne urządzenie do napełniania, które może spełnić wszystkie wymagania systemowe. Chociaż w wydaniu z 2010 r. wprowadzono rezerwowe zbiorniki lub przedziały magazynowe, w wydaniu z 2013 r. zostało ono oficjalnie zastosowane w superwieżowcach.
Pompy pożarnicze na obszarach, które częściowo lub całkowicie przekraczają wydajność pompowania sprzętu straży pożarnej, muszą być wyposażone w całkowicie niezależną, automatyczną, rezerwową pompę pożarniczą lub wiele jednostek, tak aby wszystkie obszary mogły zachować pełną sprawność po wypompowaniu dowolnej pompy. Inną opcją jest zapewnienie środków pomocniczych zapewniających spełnienie wszystkich wymagań ochrony przeciwpożarowej akceptowanych przez AHJ. Ta druga opcja umożliwia negocjacje z AHJ w celu zapewnienia nadmiarowych funkcji pompy pożarniczej. Aby spełnić to wymaganie, rozwiązaniem może być rozsądnie zaprojektowany grawitacyjny system pionu wody zasilającej. Pamiętaj, że dla konkretnego projektu może istnieć wiele AHJ.
Rura ssąca zasilająca pompę pożarniczą musi zostać odpowiednio przepłukana, aby mieć pewność, że kamienie, muł i inne zanieczyszczenia nie przedostaną się do pompy lub systemu gaśniczego i nie spowodują uszkodzeń. Poprzednia wersja normy zawierała dwie tabele określające prędkość płukania pomp stacjonarnych i pomp wyporowych. W wydaniu 2013 tabele te są połączone, dotyczą wszystkich rur ssących i opierają się na nominalnym rozmiarze rury ssącej. Szybkość płukania mniejszych rur również została zmieniona, aby odzwierciedlała natężenie przepływu wody wynoszące około 15 stóp na sekundę.
Jeżeli nie można osiągnąć określonego maksymalnego przepływu płuczącego, norma dopuszcza przepływ płuczący przekraczający 100% przepływu znamionowego podłączonej pompy pożarniczej lub maksymalnego zapotrzebowania systemu przeciwpożarowego, w zależności od tego, która wartość jest większa. Nowy język wskazuje, że ten zmniejszony przepływ płuczący stanowi akceptowalny test, pod warunkiem, że przepływ przekracza projektowy przepływ systemu przeciwpożarowego.
Ponadto dodano język załącznika, aby wskazać, że jeśli dostępne źródło wody nie spełnia natężenia przepływu określonego w normie, może być potrzebne dodatkowe źródło, takie jak pompa straży pożarnej. Norma będzie teraz zawierać także język wskazujący, że przed podłączeniem do pompy pożarniczej należy wykonać procedury płukania, poświadczyć je i podpisać.
Czas publikacji: 16 września 2021 r
